Vegas, wij hebben haar Vegaz genoemd. Zoveel namen kwamen langs, ellenlange lijstjes met namen gemaakt, maar geen 1 ervan kon ik onthouden als de naam voor ons pupje. Dus ben ik gezwicht voor de keuze van mijn gezin, maar dan wel met een z achteraan omdat Vegas me deed denken aan Las Vegas, en dat vond ik minder. Alhoewel ze voor ons nu al wel de hoofdprijs is. Daarbij heeft ze die naam vast met een reden, van haar verzorgers in Roemenië gekregen, dus hoort deze naam ook bij haar. Inmiddels had ik ook wat meer foto’s en een filmpje van haar gekregen, en leek het dat ze toch veel groter zou zijn dan dat wij dachten. Tot het moment dat zij als 1ste uit de bus gedragen werd. Een ieniemienie klein hondje kon ik bibberend in mijn armen nemen. Al snel voelde ik dat ze ontspande en zich bij mij veilig voelde. Op de terugreis heeft ze in een deken op mijn schoot geslapen. Eenmaal thuis dook ze meteen in een mandje, die ik in de keuken onder een schap had staan voor oud papier. Ik heb er een dekentje ingelegd en wat brokjes uit mijn hand gevoerd. Tot de volgende dag heeft ze in dit mandje gelegen. Uiteindelijk heb ik haar opgepakt en in de bench op een zacht kussen gelegd, en hier genoot ze duidelijk van. Ik moet toegeven dat ik me wel heel even zorgen heb gemaakt, toen ik haar, op een filmpje in het asiel zag wegvluchten. En dat heeft ze hier ook 2 dagen gedaan. De 1^ste dag omdat ze onzeker was, en de 2^de dag omdat ze een nacht opgesloten heeft gezeten in de bench, en dat vond ze waarschijnlijk echt niet leuk. Dus toen hebben we besloten om het risico te nemen, en haar gewoon op de bank te laten slapen. Dus de 3de dag kwam ze al voorzichtig naar mij toe en kon ik haar oppakken en knuffelen. En nu zijn we 6 dagen verder, en loopt ze letterlijk over me heen. Vraagt constant om knuffels en is nu al de komiek hier in huis. Het lijkt wel of ze van bovenaf door onze Pandora wordt aangestuurd. Zij had ook zulke vertederende en grappige momenten. Vegaz vindt het heerlijk om buiten te zijn. Vindt haar spiegelbeeld nog een soort van bedreiging, en probeert deze met een voorzichtig blafje weg te jagen. Ook reageert ze met geluidjes, alsof ze je echt iets wil vertellen. Soms lijkt ook wel of ze uit een circus komt, of uit een apenfamilie zoals ze soepel over onze meubels klimt en springt. Ze is ook heel snel, en kan zo klein als ze is, met een turbosnelheid door de tuin of het huis rennen. Of een grote deken uit haar mand naar buiten slepen. Ook pakt ze je hand met beide pootjes vast, en krijg ik al likjes over mijn wang. We hebben haar al kennis laten maken met onze dierenarts, en zij was zeer tevreden en vond haar er goed verzorgd uitzien. De dierenarts heeft haar oortjes goed schoon gemaakt. En dat is wel handig nu ze toch moet leren luisteren. Inmiddels heeft kleine Vegaz zich ontwikkeld als een grappige pup met een tikkeltje ondeugd, of gewoon haar puppystreken. Wandelen buiten vindt ze nog wat spannend. Kleine stukjes loopt ze mee, maar grotendeels draag ik haar zodat ze in ieder geval al aan de geluiden en de geur van buiten kan wennen. Op mijn fb heeft ze al heel wat fans, want inmiddels heb ik best veel grappige foto’s en filmpjes van haar gemaakt. Blij kwispelend komt ze naar me toe als ik even ben weggeweest, en luistert naar haar naam als ik haar roep. Ze is ook, net als ons vorig hondje Pandora, mijn schaduw. Volgt me overal of let op mij vanaf de bank. Ze vindt het heerlijk om naast me op de bank te liggen, en ze vraagt er zelfs om dat ik ga zitten, zodat zij ook op haar plekje kan gaan liggen. Ik denk wel dat ze een intelligent hondje is. Want ze weet al heel goed wat het woordje ‘nee’ betekent als ze iets doet wat niet mag. Wij hebben er alle vertrouwen dat wij haar veel kunnen leren. Vegaz is nu thuis, en we zien dat ze heel erg tevreden is, en ons vertrouwt.

Hartelijke groet,

Mathilde