Er belde iemand. Of we alsjeblieft die vieze hond wilden weghalen — hij verpestte haar uitzicht. Die “vieze hond” was Amaro. Een oude, zachtaardige reus die zijn leven op straat had gesleten. Daarna werd hij gebracht naar het slechtste staatsasiel van Portugal, waar hij jarenlang onzichtbaar was. Geen naam. Geen toekomst. Geen liefde. Tot de vrijwilligers kwamen en hem zagen staan, groot, versleten, stil. Ze konden het niet langer aanzien en namen deze lieve reus mee. Nu is Amaro veilig, bij onze partneropvang in Portugal.
En daar laat hij zien wie hij werkelijk is:
Een liefdevolle, kalme ziel met een hart van goud. Hij is vriendelijk tegen iedereen – van speelse pup tot oudere hond. Hij wandelt op zijn gemak trouw achter de vrijwilligers aan. De pups die aan zijn oren trekken om te spelen geeft hij een liefdevolle lik, het is vertederend om te zien. Hij knuffelt met vrijwilligers, ligt graag in het zonnetje, en straalt een bijzondere rust uit. Soms lijkt hij zelfs te glimlachen, alsof hij diep vanbinnen weet dat het leven eindelijk zachter is geworden. Amaro is geen hond die veel vraagt, maar hij verdient alles. Een warm plekje voor het laatste stukje van zijn leven. Iemand die hem ziet. En die zegt: “Jij hoort erbij.”
Amaro verdient in zijn leven nog om te ervaren hoe het is om geliefd te zijn, iemands hond te zijn…om thuis te komen.
Amaro is gecastreerde reu met de geschatte geboortedatum van 16 mei 2016. Hij is circa 70 cm hoog.
