In een van de slechtste staatsasiels van Portugal, troffen onze vrijwilligers een klein, stil hoopje hond aan. Zijn naam: Jackson. Mager, teruggetrokken en zonder hoop in zijn ogen. Hij was daar terechtgekomen nadat hij op straat werd gevonden – alleen, verloren en zonder iemand die naar hem omkeek. In het asiel ging hij letterlijk en figuurlijk op in de achtergrond. Geen hond die opviel. Geen hond die aandacht claimde. Jackson was zo’n hondje dat men eenvoudig over het hoofd ziet.
Onze vrijwilligers besloten hem daar weg te halen – uit dat kille, overvolle asiel – en hem mee te nemen naar een veilige opvangplek in Portugal. En daar… begon Jackson langzaam te bloeien.
Van een teruggetrokken knulletje veranderde hij in een aandoenlijke, zachte en aanhankelijke hond. Hij kijkt je nu met grote ogen aan alsof hij wil zeggen: “Dankjewel dat je me hebt gezien.” Jackson is zachtaardig en rustig van aard. Hij past zich keurig aan in huis, wandelt netjes mee aan de lijn en is duidelijk gewend aan een thuis. Hij kan prima overweg met andere honden, stelt zich bescheiden op en ontwijkt ruzies. Hij is geen hondje dat zich opdringt – maar als hij eenmaal merkt dat jij er écht voor hem bent, dan geniet hij zichtbaar. Jackson wacht op iemand die verder kijkt dan uiterlijk of bravoure. Iemand die op zoek is naar een écht maatje – eentje die misschien stil binnenkomt, maar stilletjes je hart steelt.
Dit lieve ventje is nog jong, met een geschatte geboortedatum van 1 februari 2023. Hij is gecastreerd en circa ongeveer 33 centimeter hoog. (04-25)
