Soms kiest een hond zijn nieuwe leven nog vóór wij het doorhebben. Zo was het ook bij Bob. Een vrijwilliger was op weg naar de dierenarts toen ze, midden op een stille weg, een klein gestalte zag lopen. Geen huis in de wijde omtrek, geen halsband die terugverwees naar iemand die hem miste. Alleen Bob, dapper stappend langs de kant van de weg, alsof hij nog één keer moed had verzameld om door te blijven lopen — tot iemand hem zou zien.
Doorrijden was geen optie. Eén blik in zijn donkere, vragende oogjes en het was duidelijk: dit ventje hoorde niet alleen achtergelaten te worden. En zo belandde Bob in de opvang van onze partner in Roemenië, waar hij langzaam weer begon te ontdekken dat mensen óók veilig kunnen zijn.
Bob is het soort hondje dat meteen sfeer meebrengt. In de kennel begroet hij de vrijwilligers met een warme, zachte blijheid, en hij sluit zonder moeite vriendschap met de andere honden. Toch is het leven in de opvang soms veel voor hem: de drukte, de geluiden, de constante beweging. Hij probeert zich groot te houden, zoekt zijn eigen plek en accepteert dapper wat hij niet kan veranderen. Er zit iets moedig in hem — iets van een klein kereltje dat uit een moeilijke start een tweede kans probeert te bouwen.
We hopen zó dat Bob deze Roemeense winter niet hoeft te doorstaan. Dat hij in Nederland of België een thuis vindt waar hij eindelijk mag neerploffen in een zacht mandje, met een kachel die zachtjes tikt op de achtergrond. Een plek waar iemand zegt: “Kom maar, Bob. Je bent veilig nu.”
Voor dit lieve ventje zoeken we een warm, liefdevol thuis. Een plek waar hij zichzelf mag zijn, beetje bij beetje kan ontdooien, en waar hij nooit meer hoeft te twijfelen of iemand hem gewild heeft — want dat verdienen alle honden, maar Bob misschien nog net een beetje extra.
Bob is een mix reu met een geschatte geboortedatum van 10 augustus 2024 en hij is ongeveer 30-32 cm hoog. (11/25)
